شقاق یا فیشر

شقاق عنوان عربی ، فیشر اسم انگلیسی و ترک یا چاک خوردگی عنوان فارسی آن می باشند که در واقع ایجاد شدن زخم در لبه ی داخلی مقعد می باشد. در این مقاله موضوع شقاق یا فیشر را مورد بررسی قرار خواهیم داد .

علل به وجود آمدن شقاق عبارت اند از :

خارج شدن سفت مدفوع خشک ، مصرف نکردن آب و فیبر کافی ، استفاده از برخی دارو ها ، یبوست ، فشار آوردن در زمان دفع ردن مدفوع ، استرس داشتن و …

از علائم شقاق می توان مواردی چون درد در حین و یا بعد از اجابت مزاج که ممکن است خونریزی مختصری هم به همراه داشته باشد نام برد و امکان دارد سوزش هم طولانی شود.

انواع زخم شقاق :

زخم شقاق به دو قسم می باشد : شقاق حاد و مزمن . شقاق حاد از زمان ایجاد شدنش تا بهبود یافتن آن 8 هفته زمان می برد اما اگر از این 8 هفته زمان بهبودی افزایش یافت شقاق مزمن می شود.علت های مزمن شدن شقاق مواردی مانند استفاده نکردن ملین و فیبر کافی ، ایجاد شدن التهاب و اسپاسم در داخل مقعد و خون رسانی مک به نقطه ی شقاق اشاره نمود.

در نوع مزمن شقاق دو لبه ی زخم به یکدیگر می رسند اما به دلیل نرسیدن خون کافی جوش نمی خورد و زائده ای گوشتس به اسم زائده ی نگهبان ایجاد می شود.

روش های درمان شقاق عبارت اند از :

درمان به وسیله ی داروها
درمان به کمک بوتاکس
درمان با جراحی کردن

-درمان دارویی در شقاق های مزمن بی نتیجه می باشد و فقط تسکین دهنده است که خود موجب دیر اقدام کردن بیمار برای درمان مناسب می شود که پر عارضه شدنش را به دنبال دارد.

-درمان با بوتاکس به طوریست که عضله اسفکنر تزریق می شود و به صورت سرپایی انجام می گیرد.اسپاسم را رفع می کند وخونرسانی را بهبود می بخشد زخم شقاق هم به خوبی ترمیم می شود.اگر این روش به خوبی و با کارهای تکمیلی انجام شود 100% با موفقیت است.

-در شیوه ی جراحی عضله ی اسفنکتر داخل مقعد را می برند و عوارضی مانند گاز و مدفوع را در بر خواهد داشت.